بررسی اثر آب میوه و روغن دانه انار بر تراز لیپیدهای سرم خون و پیشرفت آترواسکلروز در خرگوش های هایپرکلسترولمی

مقدمه: انار گیاهی بومی ایران و متحمل به خشکی است و به همین علت در ایران عمدتاً در مناطق با آب و هوای کویری به خوبی کشت می شود. مهم ترین متابولیت های میوه انار را پلی فنل ها و بویژه پونیکالاژین ها تشکیل می دهند که دارای خصوصیات آنتی اکسیدانی قوی هستند. روغن موجود در دانه انار نیز یک فرآورده طبیعی منحصر به فرد و غنی از اسیدهای چرب غیر اشباع است. هدف:. هدف از انجام این طرح بررسی اثر آب میوه و روغن دانه انار بر روی تراز لیپیدهای سرم خون و میزان تشکیل پلاک آترواسکلروز در خرگوش های هایپرکلسترولمی بود. روش بررسی: 42 سر خرگوش نر از نژاد نیوزیلند با وزن 7/1 الی 2 کیلوگرم در شرایط محیطی مشابه در 6 گروه 7 تایی به طور تصادفی تقسیم بندی شدند. 5 گروه آزمایشی با رژیم غذایی حاوی 1 درصد کلسترول و یک گروه با غذای معمولی حیوان خانه به مدت 2 ماه تیمار شدند. در شروع بررسی به غذای 4 گروه آزمایشی دوزهای مختلف (1 و 2 درصد) آب میوه انار و روغن دانه اضافه شد و یک گروه به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شد. بعد از 2 ماه و در پایان دوره آزمایش میزان لیپوپروتئین ها و تری گلیسرید سرم خون آن ها اندازه گیری شد. سپس حیوانات کشته شده و میزان تشکیل پلاک آترواسکلروز در شریان های آئورت آن ها به روش پلانیمتری اندازه گیری شد. تفاوت بین گروه ها درتیمار های مختلف برای پارامترهای مورد آزمون در سطح معنی داری 05/0p< مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: تجویز آب میوه و روغن دانه در دوزهای استفاده شده هیچ گونه اثر معنی داری بر کاهش تراز لیپوپروتئین های خون حیوانات تیمار شده در مقایسه با گروه کنترل نداشت، اما بررسی های مورفولوژیکی و مورفومتری نشان داد که پیشرفت آترواسکلروز در شریان های آئورت خرگوش های گروه های تیمار شده با آب میوه و روغن دانه انار در مقایسه با گروه کنترل به صورت معنی داری کاهش یافته است. نتیجه گیری: تجویز آب میوه و روغن دانه انار اگرچه سبب کاهش تراز لپیدهای سرم خون حیوانات هایپروکلسترولمی نمی شود، اما مانع پیشرفت پلاک آترواسکلروز در شریان آئورت آن ها می شود.